تجزیه فوتوکاتالیستی آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین از محلول‌های آبی با استفاده از UV/TiO2 و UV/TiO2/H2O2

هدف از این مطالعه بررسی کارایی فرایندهای فوتوکاتالیستی UV/TiO2و UV/H2O2/TiO2 در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلول‏های آبی می‏باشد. روش کار: این مطالعه از نوع تجربی- کاربردی بود که به‏صورت ناپیوسته در مقیاس آزمایشگاهی صورت پذیرفت و در آن تاثیر پارامترهای مختلفی از قبیل غلظت اولیه تتراسایکلین، غلظت دی اکسید تیتانیوم (TiO2)، غلظت پراکسید هیدروژن (H2O2)، زمان تماس و pH مورد بررسی قرار گرفت. در تمام مراحل آزمایش حجم نمونه‏ها 250 میلی‏لیتر در نظر گرفته شد. کلیه آزمایشات در یک راکتور 500 میلی لیتری، در دمای آزمایشگاه (2±24 درجه سلسیوس) با استفاده از همزن مغناطیسی با سرعت150 دور در دقیقه انجام گردید. یافته ها‏: نتایج حاصله نشان داد که pH نقش مهمی در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین در فرایند UV/TiO2 دارد. با افزایش زمان تماس و غلظت TiO2 راندمان حذف افزایش یافت، ولی غلظت TiO2 بیشتر از 1 گرم در لیتر و زمان تماس بیشتر از 90 دقیقه تاثیر چشمگیری در راندمان حذف نداشت. حداکثر راندمان حذف (4/91%) در 5 = pH، غلظت TiO2 1 گرم در لیتر، غلظت اولیه تتراسایکلین 27 میلی گرم در لیتر و زمان تماس 90 دقیقه به دست آمد. تجزیه فتوکاتالیستی تتراسایکلین به خوبی از مدل سینتیکی درجه اول کاذب (99/0= R2) پیروی می‏کرد. افزودن H2O2 به میزان 100 میلی گرم در لیتر در 5 = pH و غلطت TiO2 معادل 1 گرم در لیتر منجر به حذف کامل تمامی غلطت‏های مختلف تتراسایکلین به کار رفته در این مطالعه بعد از 30 دقیقه زمان تماس گردید. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که فرایند فتوکاتالیستی UV/H2O2/TiO2 یک فرایند بسیار موثر بوده و می‏توان از این فرایند برای حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلول‏های آبی استفاده نمود.